Boodschap

Mijn aankopen schuiven met schokjes naar de kassierster toe. Nauwlettend hou ik haar handen in de gaten, terwijl ze afrekent met de vrouw voor mij. Zo meteen zal ze het beurtbalkje wegnemen. Dat is het startschot. Vanaf dan moet ik mijn boodschappen even snel proberen in te laden als zij ze scant. Het is een oneerlijke wedstrijd. Mijn taak is veel complexer. Van elke aankoop moet ik beslissen in welke tas ik die best opberg. Er is één voor koelkast-spullen, een andere voor droge voeding, dat is het basisidee. Daarnaast moet ik ook nog rekening houden met de stevigheid van de verpakkingen en de afmetingen. Die bepalen mee waar iets terecht komt. Chips, eieren, rijpe peren mogen niet onderin belanden. Dat soort breekbare etenswaren parkeer ik tijdelijk naast de zakken tot op het einde. Het is een hele klus, ik moet er mijn focus bij houden.

Een proximus-deuntje van de klant na mij brengt me uit mijn concentratie. Alsof dat al niet voor genoeg afleiding zorgt, begint hij nu ook luid een gesprek te voeren met zijn mobiele telefoon. De andere kant van de lijn kan ik niet horen, maar aan de schaarse stiltes die er vallen, leid ik af dat het geen echt gesprek, maar eerder een monoloog is :

Ah, hei, hoe is ‘t? … Alles goed? … Ja klopt, ik had jou gebeld. Het was gewoon om te zeggen dat ik iemand heb leren kennen, hé. Via Tinder… Ja en ze logeert nu dus bij mij. Ze is wel wat ouder, ze is al 47 maar ‘t is een proper madammetje. Ik ben nu aan het winkelen en zij zit te wachten in de auto. Maar ik ga je nu laten, want ik sta aan de kassa.

Ik geef het op. De rest van de boodschappen gooi ik los in mijn kar. Mijn brein heeft nu te veel werk met het verwerken van dit gesprek. Ik hoor chips kraken onder de blikken cola. Mijn verbazing probeer ik te verbergen. Dit gesprek was uiteindelijk niet voor mijn oren bedoeld. Maar wat een gemiste kans! Zo’n heuglijk nieuws te moeten vertellen aan de telefoon terwijl je staat aan te schuiven aan de kassa! Met wie kan die man nu hebben gebeld? Iemand met wie hij dit liever niet te uitvoerig bespreekt? Zijn moeder misschien, die niet meer dolenthousiast is na al te veel nieuwe vriendinnen? Zijn zoon die net alleen is gaan wonen wegens een aanvaring met een vorige vriendin? Zijn ex aan wie hij had beloofd haar als eerste in te lichten als hij een nieuwe relatie had? Of is er een andere reden waarom hij dit hier langs de telefoon afhandelt? Is zijn proper madammetje toch niet proper genoeg?

Ondertussen zit mijn bankkaart in het betaaltoestel, duw ik met een oorstaafje de pincode in en begluur ik de beller om de situatie beter in te schatten. Hij is even groot als mij, fors gespierd, kort geschoren haar en zonder dat ik ze kan zien, ben ik zeker dat hij tattoo’s heeft. Maar wel een propere vent, zoals hij het zelf zou zeggen. En dat leeftijdverschil waarover hij het had, dat zal nog wel meevallen. Want eerlijk gezegd kan hij evengoed doorgaan voor een 47-jarige. Of misschien ligt dat aan de plexi rond de kassa, die van hieruit wat tussen ons zit…

Bij mijn auto gooi ik de slecht gesorteerde boodschappen slordig op de achterbank. Ik kan nu geen tijd verliezen, want ik wil de man niet missen als hij uit de winkel komt. Als ik mijn lege kar wegbreng, wandelt hij net naar buiten en parkeert zijn lege winkelwagen. Met een boodschappentas loopt hij in de richting van een klein wit autootje. Er zit inderdaad iemand te wachten aan het stuur. Ze stapt helaas niet uit om hem rond zijn nek te vliegen omdat ze hem zo heeft gemist en ook niet gewoon even kort om mijn nieuwsgierigheid te bevredigen. Hij stapt in het autootje waar hij met zijn torso nauwelijks in past. De auto rijdt traag de parking af. Ik vermoed dat zij ondertussen luistert naar zijn verslag van het telefoongesprek. Misschien is ze blij dat ze nu officieel telefonisch werd voorgesteld aan familie.

Ik blijf achter met mijn boodschappen en duizend vragen. Het voorval blijft door mijn hoofd spoken. Als een muziekdeuntje dat te abrupt is afgebroken. Hopelijk komt het goed met alle familieleden, met de moeder en de zoon en natuurlijk ook met zijn ex. En wie weet, binnen enkele maanden, als hun relatie al wat verder is uitgebouwd en ze er al aan toe zijn samen boodschappen te doen, doet hij een huwelijksaanzoek, in de rayon van de champagneflessen.