Links

Dit weekend ben ik uitzonderlijk alleen thuis. Met alleen bedoel ik, echt alleen, dat is zonder kinderen, zonder man, zelfs zonder huisdier. En hoewel ik bewust voor kinderen koos en 100 % toerekeningsvatbaar was toen ik in de trouwzaal mijn ‘ja’ uitsprak, toch moet ik toegeven dat ik er echt naar uitzie om eens een weekend te leven als een happy single.

Lees verder Happy single

Dag dokter, ik heb last van een soort allergie, denk ik. Ik heb heel diverse symptomen: vermoeidheid, maagoprispingen, veranderingen van mijn persoonlijkheid, misselijkheid… Het sluimert al meer dan een jaar in mijn lijf. Eerst had ik het vooral als ik ’s avonds in de zetel zat en naar het nieuws keek. Dus keek ik niet meer naar het nieuws. Maar dan had ik het ook op het werk als mensen over het nieuws spraken. Ik blafte ze af, wat totaal niet in mijn karakter ligt dokter om zo onbeleefd te zijn, maar het was sterker dan mezelf. Ik dacht dat ik een burn-out had of een depressie…

Lees verder Allergie

De verpleegster duwt mijn rolstoel de wachtzaal binnen. Hier moet ik wachten tot iemand me komt ophalen om RX-foto’s te nemen. Ze laat me achter, slordig geparkeerd, half in de doorgang, met mijn rug gericht naar de gang. Ik heb enkel zicht op de wachtzaal die aanvoelt als een doodlopend straatje.

Lees verder Spoed

Als manager van een gezin van vier -vijf als ik de hond meetel- heb je na afloop van een schooljaar wel eens nood aan vakantie. Enige nadeel is dat een vakantie enkel kan plaats vinden als je erin slaagt die zelf nog met je laatste krachten te organiseren. Vergelijk het met een bedrijf dat gaat verhuizen: als manager sta je eerst in voor alle voorbereidingen achter de schermen, een geschikte locatie zoeken die betaalbaar is, de medewerkers inlichten, de verhuis praktisch uitwerken, instructies geven over wanneer iedereen moet verhuizen, hen informeren wat ze moeten inpakken, liefst op een lijstje met duidelijke deadlines erbij en tussen dat alles door vragen beantwoorden van het ongerust personeel waar je zelf ook het antwoord niet op weet. Datzelfde gevoel heb ik een beetje als wij met ons gezin op vakantie vertrekken.

Lees verder Kamperen

Op mijn verjaardag stak Filip mij een klein papiertje in mijn handen. Er stond in balpen ‘cado’ op geschreven. De vier letters compenseerden het gebrek aan verpakking of strik. Ik vouwde het minigeschenkje een vijftal keer open en ontdekte binnenin de bevestiging van een hotelreservatie: ‘Echt? Gaan we op weekend? Zo lang geleden, zalig!’

Lees verder Op weekend